Sophie Abrahamse

Kernwoorden
Slim, creatief, doorzetter

Ik heb me opgegeven voor dit panel omdat… ik wil leren meer in het moment te zijn. Ik zoek naar een activiteit waarin ik me tijdelijk kan ‘verliezen’ en al het andere er even niet toe doet.

Wat denk je uiteindelijk te bereiken?
Er is een kritisch stemmetje in mijn hoofd die vindt dat alles wat ik doe op een bepaalde manier ‘nuttig’ moet zijn. Ik hoop dat tekenen iets kan zijn wat ik mezelf toesta te doen zonder daarbij bepaalde verwachtingen van mezelf te hebben. ‘ Gewoon’ leren tekenen omdat het leuk is.

Meer over mij!
Ik ben Sophie. Ik ben 27 jaar. Samen met mijn drie fantastische broers ben ik opgegroeid in Bilthoven. Nadat mijn ouders op mijn 13e waren gescheiden verhuisde mijn moeder naar Soest. Over die scheiding kan ik veel woorden vuil maken, maar laten we het er voor nu op houden dat ik er in ieder geval een goede fietsconditie aan over heb gehouden.

Op dit moment woon ik met twee vriendinnen in Amsterdam. Vorig jaar heb ik mijn master Econometrie afgerond en nu ben ik werkzaam als data scientist bij een start-up. Ik houd van koken, wielrennen, hardlopen, boksen, wandelen, samenzijn. Oh, en sinds kort houd ik er ook van om voor me uit te staren en me te verwonderen over de schoonheid van de natuur.

Mijn grootste droom is eigenlijk dat ik durf om op elk moment mijn hart te volgen in plaats van mijn hoofd. Dat is natuurlijk een beetje abstract. Ik heb ook wel concretere dromen. Zo droom ik ervan mijn eigen edelsmidatelier te hebben (en dan ook daadwerkelijk sieraden te kunnen maken), een reis te maken naar Nieuw Zeeland, een lange bergtocht te wandelen, mijn eigen fermentatie-cave te openen (ik hou van alles wat je kunt fermenteren), een parachutesprong te maken, bij te dragen aan een groene planeet door een duurzame oplossing te vinden voor een probleem.
Een belangrijke ervaring in mijn leven was mijn uitwisseling naar Lissabon tijdens mijn bachelor. Het was een periode waarin ik me heel vrij voelde en op bijna elk moment deed waar ik zin in had.

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 1

“Mooi boek! Niet te weinig tekst, niet te veel. Het nut van de oefening wordt uitgelegd en dat vind ik fijn. door de opzet voel ik weinig druk om te presteren, wat het leuk maakt!”

TEKENINGEN HOOFDSTUK 1

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 2

“Ditmaal heb ik wel de instructievideo bekeken. Ik twijfelde een beetje aan het tempo waarop ik moest tekenen en of ik het wel goed deed en voldoende details zag/tekende. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de video in snelheid 2.0 heb afgespeeld (:.

De video gaf me antwoord op mijn vragen en twijfels.”

TEKENINGEN HOOFDSTUK 2

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 3

“Ik vond het leuk om te zien hoe sprekend de tekeningen zijn geworden, terwijl het in mijn hoofd een paar grillige lijntjes zijn.

Het is bijzonder om te ervaren dat ik niet gefocust was op het nastreven van een bepaald resultaat, maar puur en alleen aandacht had om de contouren op papier te krijgen.”

TEKENINGEN HOOFDSTUK 3

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 5

TEKENINGEN HOOFDSTUK 5

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 6

“De negatieve ruimten leren zien en tekenen is een belangrijke deelvaardigheid van het leren tekenen, omdat het helpt bij het uitschakelen van het linkerbrein en zodoende helpt het om nog beter naar werkelijkheid te tekenen.”

TEKENINGEN HOOFDSTUK 6

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 7

“Ik vond het best een uitdaging, ik merkte dat ik vaak toch stiekem bezig was met het tekenen van de fietser, in plaats van de negatieve ruimten. Om mijn linkerbrein uit te schakelen, heb ik de fietser omgedraaid en op z’n kop verder getekend. Dat hielp!

Door de negatieve ruimten te tekenen, teken ik niet het plaatje van de fietser die ik heb opgeslagen in mijn linkerbrein, maar het plaatje van de fietser zoals het op de afbeelding staat!”

TEKENINGEN HOOFDSTUK 7

AAN DE SLAG MET HOOFDSTUK 8

“Nu ik beide deelvaardigheden bij elkaar gebruik, komt de tekening echt tot leven! De opbouw van de hoofdstukken vindt ik heel logisch.

Ik moest mijzelf er regelmatig aan herinneren om de stoel vanuit de negatieve ruimten te tekenen, maar uiteindelijk lukte het!

Door de negatieve ruimten van een voorwerp te tekenen, kan/heb/ben ik de focus op het voorwerp dat ik probeer na te tekenen loslaten, waardoor ik mij niet constant afvraag of het al begint te lijken.

Toen ik klaar was, was ik ineens verbaasd over mijn eigen tekening! Heel leuk :)”

TEKENING HOOFDSTUK 8